Piotr Rubik
Idź do strony Poprzedni 1, 2, 3, 4, 5 ... 23, 24, 25 Następny

idrial

UWAGA!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!

Cytuję Agatę P.

,,Piszę w imieniu Piotra, ponieważ mnie o to poprosił.
8. marca w Kielcach ( KCK ), chyba o 19:00, odbędzie się uroczyste wręczenie nagród miasta Kielce.
W programie m.in. występ Doroty Marczyk
Prezydent Lubawski przeznaczył dla forumowiczów 90 zaproszeń.
W związku z tym osoby, które chciałyby uczestniczyć w uroczystości mogą odebrać zaproszenie w kasie KCK w dniu imprezy na hasło "forum".
Obowiązuje zasada: Kto pierwszy- ten lepszy. Smile

Do zobaczenia!"

Uzałam, że powinno to się tu znaleść Smile

Asia · Wysłany: Sob 13:48, 18 Mar 2006 Temat postu:

Ja niestety nie mam jeszcze Rubikonu... ale już słyszę tą muzykę Smile

Słyszałam już całe Please don't go i jestem zachwycona!!!! Smile

tajemnicza-ona · Wysłany: Sob 14:34, 18 Mar 2006 Temat postu:

Please don't go rzeczywiście jest świetne Very Happy

zresztą jak cała płyta.Jedyne co mi się nie podoba to "Niech mówią,że..." z Sopotu Shocked

słabe nagranie....

Asia · Wysłany: Wto 14:48, 21 Mar 2006 Temat postu:

Please don't go

The door is still open,

But you' re ready to leave me in the dark,

Your steps are silent,

This is the time you' re not coming back,

The streets are empty,

There is no sound,

and there is no light,

The world is covered by your lust for life,

Please don' t go

Please don' t go

Don' t take it away from me,

Not everything has been said by now,

Please don' t go

Please don' t go You are too weak to be by yourself,

Your room full of roses,

Over your arms and over your hart,

My voice is too gentle,

I can not bring you back,

You' re crying again now,

Night is too dark,

And stars are too far,

If you walk away now,

There won' t be another chance,

Please don' t go If you think,

You can be somebody better,

Please believe, There is no one waiting there,

All your faith is a shadow of their weakness,

All your pain is just another drop in ocean of despair,

Not for me Please don' t go

tajemnicza-ona · Wysłany: Wto 20:11, 21 Mar 2006 Temat postu:

Asia · Wysłany: Wto 20:21, 21 Mar 2006 Temat postu:

Szczerze mówiąc słyszałam tylko urywki w necie...ale szczerze powiedziawszy myślałam, że to będzie coś fajniejszego Sad

tajemnicza-ona · Wysłany: Wto 20:27, 21 Mar 2006 Temat postu:

Mi szczerze podoba się jakieś 5 kawałków tylk....Reszta?Ujdzie ale jakoś mi tak nie wpada w ucho:D

Asia · Wysłany: Śro 21:02, 29 Mar 2006 Temat postu:

[link widoczny dla zalogowanych]

[link widoczny dla zalogowanych]

tajemnicza-ona · Wysłany: Śro 23:11, 29 Mar 2006 Temat postu:

[link widoczny dla zalogowanych]

tajemnicza-ona · Wysłany: Śro 23:15, 29 Mar 2006 Temat postu:

[link widoczny dla zalogowanych]

To zdjęcie zobaczyłam na forum Piotra Rubika i....się w nim zakochałam(w zdjęciu Wink

)

Palua;)

Ta "fotka" jest ŚWIETNA !!!!!! A co do Rubikonu to ja myślałam, że tam będzie tylko P.Piotr śpiewał i się z lekka zawiodłam... Sad

tajemnicza-ona

Też na początku myślałam.Tym bardziej,że PP mówił kilka razy,że pracuje nad swoja płytą i będzie można usłyszeć jak śpiewa...no ale cóż,dobre i to...

Palua;)

No niby tak, ale trochę szkoda:( A tak w ogóle to z nadzieją, że nie czytaliście tego załączam krótki wywiadzik z naszym idolem i w ogóle ideałem (męskim) Very Happy

Dobra energia

Rozmowa z Piotrem Rubikiem, kompozytorem i multiinstrumentalistą, twórcą oratoriów „Świętokrzyska Golgota” i „Tu es Petrus”.

„Nasz Kolporter”: - Pamięta pan swoją pierwszą myśl, kiedy podczas Festiwalu Jedynki w Sopocie ogłoszono, że to właśnie pana utwór „Niech mówią, że to nie jest miłość” widzowie okrzyknęli „Przebojem Roku”?

Piotr Rubik: - Przez pierwsze sekundy nie wierzyłem, że to prawda. Potem była euforia! Cieszyłem się nie tylko za siebie, ale też za tych wszystkich ludzi, którzy pracowali na nasz sukces: za Zbyszka Książka - autora przepięknych tekstów, za chór, solistów, muzyków i każdą osobę z ekipy, za prezydenta Kielc Wojciecha Lubawskiego, który był siłą sprawczą całego tego przedsięwzięcia... Byłem szczęśliwy, że efekt naszej wspólnej pracy został nagrodzony. Po Sopocie zrobił się wokół mnie wieli szum...

- Niektórzy wręcz mówią o „rubikomanii”.

- (śmiech) Dla mnie samego to, co stało się po festiwalu, jest fenomenem. Jest cała rzesza ludzi, którzy żyją naszym oratorium, spędzają na moim forum internetowym całe dnie, wiedzą o mnie więcej niż ja sam.

- Gdyby mógł pan sam sobie przyznać nagrodę, za co by się pan nagrodził?

- Chyba za to, że dzięki mojej muzyce parę osób odzyskało wiarę w życie i zrobiło coś dobrego dla innych. Byłaby to nagroda za dzielenie się dobrą energią.

- A skąd pan tę dobrą energię czerpie?

- Mam nadzieję, że ona cały czas jest we mnie. Nie wiem, skąd przychodzi. Po prostu pojawia się w momencie, gdy zaczynam komponować. A dobra energia na życie? Czerpię ją z życia! Staram się żyć pełnią życia, kochać i być kochanym, cieszyć się tym wszystkim, co mam. Oczywiście, teraz jest mi łatwiej, bo jestem - można powiedzieć - na topie, ale jednak cały czas się uczę i pracuję nad sobą. Nie zawsze było mi tak łatwo. Miałem w życiu okresy, gdy brakowało mi pieniędzy. Nawet na paczkę papierosów, kiedy jeszcze paliłem.

- Dostał pan w Sopocie czek na 50 tysięcy złotych. Na co przeznaczył pan te pieniądze?

- Nikt z nas nie dostał ani grosza, bo nagroda poszła w całości na sfinansowanie produkcji teledysku do piosenki „Niech mówią, że to nie jest miłość” oraz na opłacenie kosztów podróży do Sopotu.

- Miał pan w życiu momenty, kiedy dla pieniędzy sprzeniewierzył się pan sobie i zrobił coś, czego dziś żałuje?

- Nie. Owszem, robiłem bardzo wiele tak zwanych „chałtur”, czyli prac na zlecenie, ale zawsze starałem się zachować pewien poziom, żeby potem się tego nie wstydzić. Jako student czy później, jako początkujący kompozytor, musiałem przecież z czegoś żyć! Kiedyś, na przykład, grałem w restauracji hotelu „Marriott” z kolegami. Nasze trio klasyczne dostawało świetne recenzje od gości kawiarni, bo graliśmy naprawdę na wysokim poziomie.

- Co pan czuje, kiedy kilka razy dziennie słyszy pan sygnał telewizyjnych „Wiadomości”? To pan ten sygnał skomponował...

- Czuję wielką satysfakcję i nie ukrywam, że „puszczanie” tych sygnałów w telewizji wiąże się z... pieniędzmi. A dzięki temu, że sygnał „Wiadomości” ciągle na mnie zarabia, nie muszę już „brać” każdej pracy i mogę skupić się na pisaniu nowej, trzeciej części oratorium. Nie muszę gonić, żeby zarobić jakiś grosz, więc mam odrobinę luzu i mogę, na przykład, więcej czasu poświęcić na kontakt z moimi fanami w Internecie, spotkania z nimi w „realu”.

- Sygnału „Wiadomości” nie musi się pan wstydzić.

- I nie wstydzę się. Komponowanie dżingli nie jest łatwe - w kilku sekundach trzeba zawrzeć całą myśl muzyczną, którą w innej sytuacji można zmieścić w kilkuminutowym utworze. Sygnał „Wiadomości” jest prostą melodią, jak wszystkie, które piszę. Lubię prostotę i gdyby moje kompozycje „obedrzeć” z aranżacji na orkiestrę i chór, okazałoby się, że są to tak prościutkie melodie, że można je zagrać jednym palcem na fortepianie.

- Takie jest także oratorium „Tu es Petrus”?

- Tak. Pracowałem nad nim około pięciu miesięcy, ale wydaje mi się, że nie przekombinowałem (śmiech). Każdy wyczuwa, że to oratorium jest po prostu moje - utrzymane w moim stylu, nawiązujące do moich ulubionych motywów.

- Czy sukces zmienił pana?

- Jako człowieka - nie; jako muzyka - tak. Nie muszę teraz robić wszystkiego, mogę wybierać najlepsze propozycje, mam większy komfort zawodowy. Wciąż jednak zachowuję się tak samo, jak wcześniej. Na szczęście nie odbiła mi palma.

- Z których wykonań swoich utworów z okresu „przed oratorium” jest pan najbardziej zadowolony?

- Jestem dumny z piosenki „Dotyk”, wykonywanej przez Edytę Górniak, z „Dove vai” Małgorzaty Walewskiej, Fiolki i Michała Bajora, z „Chciałbym” Bajora. Te wykonania bardzo bliskie były temu, co chciałem zawrzeć w swoich utworach.

- Utrzymuje pan jeszcze kontakt z Edytą Górniak?

- Od wielu lat nie mam z nią żadnego kontaktu. Szkoda, bo naprawdę byłoby mi bardzo miło, gdyby zaśpiewała jeszcze coś mojego.

- Póki co Edyta obecna jest w prasie plotkarskiej z innych powodów...

- Nie czytam prasy plotkarskiej.

- A jakie gazety pan czyta?

- Żałuję, ale nie mam czasu na czytanie prasy. Najczęściej czytam... nuty.

Asia

P.Piotr podczas koncertu TeP w Łodzi Smile

Dyryguje publicznością Smile

Asia

[link widoczny dla zalogowanych]

[link widoczny dla zalogowanych]